Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Tο ημερολόγιο μιας Γκέισας


Είναι κάποιοι ηλίθιοι φόβοι και αδυναμίες που ενώ είναι εκεί και ξέρεις ότι πρέπει να τα πολεμήσεις (- δηλαδή το έχεις στο μυαλό σου και προσπαθείς να το πάρεις απόφαση πρακτικά πλέον), δυστυχώς πρέπει να φας μιαν απότομη κλωτσιά, έτσι ξαφνικά, για να σε σπρώξει, να νιώσεις τόσο χάλια και να σε κάνει έντονα θες να τα αλλάξεις.


Τότε φτάνεις σε εκείνο το σημείο... Εκείνο το σημείο όπου πλέον αποδέχεσαι μία προηγούμενη πραγματικότητα και τα λάθη σου. Από εκεί και μετά θέλεις το οτιδήποτε σε προβληματίζει, να το ανατρέψεις προς κάτι καλύτερο...


Δεν ανέχεσαι πλέον την επιστροφή!
Όταν θες μπορείς, όταν φοβάσαι δεν μπορείς... Ο φόβος είναι καταστροφικός!


Όποιος φοβάται είναι μόνος του.. νιώθει μόνος του...


 Η μοναξιά και η σιωπή πρέπει να υπάρχουν (για να δημιουργούν τα απαραίτητα κενά διαστήματα για να ανατροφοδοτήσουν τις υπόλοιπες στιγμές), αλλά δεν πρέπει να μείνεις κλεισμένος μόνο στην μοναξιά και στην ελπίδα. Άσχημο να μένεις πάντα εκεί. Διότι εάν δεν περνάς και στην δράση είναι μαθηματικά σίγουρο ότι θα χάσεις. 


Για να γίνει η αρχή πρέπει να εμπιστευθείς κάποιον άνθρωπο... Να επικοινωνήσεις τα θέλω σου, τα όνειρά σου.. Τότε θα δεις ότι υπάρχεις, μαζί με άλλους...


Τρίτη 24 Απριλίου 2012

Τρίτη 10 Απριλίου 2012

Polarize your body


Πορευόμαστε με δύο διαφορετικούς βηματισμούς, έναν για το σώμα και έναν για τον εγκέφαλο.
Η γνώση μας δεν διστάζει να ανανεωθεί, να αντιμετωπίσει μεγάλες μεταβολές, ενώ η ηθική μας και οι αισθηματικές μας εντυπώσεις  παραμένουν δέσμιες ξεπερασμένων αξιών και μύθων, στους οποίους δεν πιστεύει κανένας, και προκειμένου να απελευθερωθούμε, καταφεύγουμε σε φτηνά τεχνάσματα.
Το πρόβλημα βρίσκεται στη συνύπαρξη μέσα στον κόσμο ενός νεότερου εγκεφάλου και ενός κουρασμένου, καταπονημένου και νευρωτικού σώματος.
Ο κόσμος έχει ζωγραφιστεί με υπέροχα χρώματα, αλλά τα σώματα που τον κατοικούν παραμένουν άνοστα και άχρωμα. Ο κόσμος περιμένει τους κατοίκους του που είναι ακόμα χαμένοι στην κόπωση και τη νεύρωση.
Η ενότητα του κόσμου βρίσκεται στην αναμέτρηση ανάμεσα στο αναιμικό σώμα -με την κούραση και το παρελθόν του- και τον εγκέφαλό – χρώμα με όλες τις μελλοντικές του δυναμικές τάσεις. Και τα δύο μαζί συνθέτουν έναν κόσμο, τον δικό μας, με τις προσδοκίες και την απόγνωσή του. Ο εγκέφαλος κυβερνά το σώμα που δεν είναι παρά μόνο μια απόφυσή του, αλλά και το σώμα κυβερνά τον εγκέφαλο που δεν είναι παρά ένα μέρος του.

All that we need to do is to polarize our body.


*[Hyperlink]  Arvo Part : Tabula Rasa "Silentium".

Παρασκευή 6 Απριλίου 2012

Το φεγγάρι κάνει βόλτα


Δεν το μπορείς του φεγγαριού
να βρεις ένα ψεγάδι
γιατί σκορπά την ομορφιά
στην πλάση κάθε βράδυ

Fly me to the moon
Let me play among the stars



 
Έχει πανσέληνο απόψε κι είναι ωραία
είναι αλλιώτικη η σιωπή χωρίς παρέα.

  the moon is not only beautiful
it is so far away
the moon is not only ice cold
it is here to stay


Αν είχα μόνο μια ευχή θα ήταν να μπορούσα
σαν το φεγγάρι στα ψηλά παντοτινά να ζούσα